Dolina Śmierci

Dolina Śmierci należy do najbardziej specyficznych i fascynujących obszarów Stanów Zjednoczonych, a jej nazwa niejednokrotnie pojawiła się jako element akcji filmów z historii Dzikiego Zachodu. Sama nazwa nie jest też przypadkowa, bowiem jest to najbardziej chyba nieprzyjazne miejsce na ziemi.

Geografia

Pustynna i nieprzyjazna depresja nazywana Doliną Śmierci i uznawana za jedno z najgorętszych miejsc na świecie nie jest wcale domeną Afryki, ale rozciąga się na obszarze południowego Kolorado. Położona jest w obszarze Pustyni Mojave i zajmuje obszar 8374km2. Ma on kształt wyciągniętej długiej doliny, która w najwęższym miejscu osiąga około 8 km szerokości, a w najszerszym nie więcej niż 25 km. Cała Dolina Śmierci ciągnie się na długości 225 km tworząc kanion ograniczony pasmami górskimi. Najniższym punktem jest dno często wyschniętego słonego stawu Badwater, położone na wysokości 86 m ppm. W całym obszarze, będącym pozostałością ruchów tektonicznych z trzeciorzędu panuje bardzo suchy klimat zwrotnikowy. Roczna ilość opadów to niewiele ponad 50mm. Pomimo tak trudnych warunków istnieje tam życie, zwłaszcza w obszarze jeziora, gdzie można spotkać specyficzną faunę. Spotka się w tym obszarze na przykład kojoty, pumy, owce kanadyjskie, mulaki czy rysia rudego. Płyną tam również okresowe rzeki. Sam obszar depresji jest bezodpływowy.

Charakterystyka klimatyczna

Pustynie znane są ze swojej surowości, nieprzyjaznego klimatu, braku opadów i wysokich temperatur, ale Dolina Śmierci należy do ewenementów w tej dziedzinie. Poza tym, że jest usytuowana w samym centrum Pustyni Mojave, to jeszcze dodatkowo leży we wspomnianej wcześniej jej bezodpływowej depresji. Nieprzyjazna pustynia to teren niejednorodny pod względem ukształtowania powierzchni, więc można tu znaleźć doliny i górskie pasma. One właśnie tworzą otoczenie depresji, w której leży dolina. Z jednej strony jej granice wyznacza pasmo Panamint, którego najwyższy szczyt to Telescope Peak o wysokości 3368 m npm. Z drugiej wznoszą się góry Amargosa. Zważywszy, że najniższy punkt depresji położony jest aż 86 metrów poniżej poziomu morza, to tworzący się w ten sposób kocioł sprzyja podgrzewaniu temperatury i wysuszaniu powietrza. Takie warunki sprawiają, że temperatury rosną tu do niewyobrażalnych wielkości. Najwyższą zanotowano 10 lipca 1913 roku, a wynosiła ona wówczas 56,7 stopni Celsjusza. Jest to najwyższa temperatura w historii tego kontynentu. W ciągu dnia piasek nagrzewa się tam do ponad 100 stopni Celsjusza, a powierzchnię dna doliny pokrywa słona spękana skorupa.

Park Narodowy Doliny Śmierci

Obszar Doliny Śmierci objęty jest ochroną państwa wchodząc w skład Parku Narodowego Doliny Śmierci. Jest to obszar wyjątkowo ciekawy pod względem ukształtowania powierzchni. Jego terytorium obejmuje około 13 630 km2, a rocznie park odwiedza 800 tysięcy turystów. Poza niewątpliwymi urokami specyficznego krajobrazu można tu też znaleźć wiele atrakcji specjalnie dla turystów. W obszarze parku znajdują się dwa jeziora słone – wyschnięte Racetrack Playa, które znane jest z tzw. wędrujących kamieni i stanowi dziś miejsce szybkich wyścigów, oraz wspomniane już Badwater, którego wysuszone dno pokrywają sześciokątne solne płyty o bokach około 2 m długości. Do naturalnych elementów ukształtowania terenu zalicza się grupa skał o nazwie Artist’s Palette, nazwana tak z powodu tęczowych barw, jakie wywołują zawarte w skałach minerały. Inne ciekawe miejsca, to pole golfowe diabła (Devil’s Golg Course), Ubehebe Crater – krater o głebokości około 237 m, oraz punkt widokowy Zabriskie Point. Z kolei ciekawostki stworzone przez człowieka, to piece do wypalania węgla drzewnego – Charcoral Kilns oraz willa Zamek Scotty’ego.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies